'Wat is haptonomie precies?' Ik antwoord op deze vraag vaak 'eehm'.. en dan volgt een poging tot uitleg. Met als gevolg een vragende blik, een afrondend hummetje, wegkijken, stilte, of nog iets anders. Laatst kreeg ik een reactie uit de categorie 'nog iets anders'. Ik was in gesprek met een schilder. Over zijn werk en het mijne. Hij zei: 'Oh, jij bent van de zweef!'. Nu keek ik vragend. 'Ja', zei hij, 'je hebt in therapieland het praten en de zweef, en jij bent dus van de zweef.' 

De zweef. Dat deed me denken aan een haptonomische oefening. Medestudent Carlien en ik schommelden om de beurt voor de groep aan een lang touw. De groep mocht observeren. Mijn medestudenten zagen van alles aan haar en mijn houding, beweging, contact met de groep, ruimtegebruik en beleving. We zweefden allebei, vrouwen van dezelfde leeftijd op dezelfde schommel, maar het zag er totaal verschillend uit. Dat is het punt waar zweverigheid haptonomisch wordt, of, zo je wilt, haptonomie zweverig. Het ging ineens over de eigenheid van Carlien en Corina, en hoe we die zelfs in onze manier van zweven tot uitdrukking brachten.

Haptonomie maakt gevoelens bewust en feitelijk. Gevoelens zijn aanwezig in jouw en mijn lijf. Ze bewegen. Bewustzijn hierop krijgen geeft zelfinzicht en de keuze om bij te leren, zodat je je repertoire vergroot en je de voor- en nadelen leert kennen van 'being you'. Vraag me gerust eens wat ik leerde van deze oefening. 

Mijn praktijknaam Sentias (conj praesens 2e ev van het Latijnse werkwoord sentire wat voelen betekent) betekent 'dat je mag voelen'. Dit is bedoeld als voortdurende note to self voor hoofdelijke types als ik, en als een diepe wens die ik koester voor de wereld.

In mijn blogs geef ik een paar voorbeelden van haptonomische thema's en oefeningen. Ik hoop dat ze landen en ben benieuwd of en hoe ze raken aan jouw ervaring met je eigen innerlijke wereld. De blog is in aanbouw. Ik bouw graag met gebruikte materialen uit mijn leven als therapeut, docent, mens. Uiteraard geef ik ze een nieuw plekje, andere vorm en functie. Gelijkenis met iets uit een sessie of workshop berust daarom altijd op mijn fantasie. Ik schrijf zelf, zonder  AI-vrienden. 

Haptotherapie en burn-out